Persbericht : Het MKB en de burger aan Tafel

Het is alweer even geleden dat we op het ministerie in de pen klommen en je zou daarom kunnen denken dat alles pais en vree is in Nederland. Maar niets is minder waar

Middels “Tafels” wordt beleid gemaakt

In Nederland hebben we het wereldberoemde Polderen inmiddels zachtjes ingeruild voor “Tafels” waar middels akkoorden de problemen van onze tijd  opgelost worden. Waar vroeger de vakbonden en brede maatschappelijke instellingen aan tafel zaten met de Minister doen nu lobbyisten van het grootbedrijf dat, soms vermomd met een flinterdun tussenstapje van een neutraal ogende stichting of convenant-organisatie.

Dit is problematisch omdat hierdoor het grootbedrijf met zijn onbeperkte budgetten (want als kosten van de winstbelastingen afgetrokken middels een ruling) direct invloed heeft op wat ministers vinden en denken. want de Haagse Kaasstolp heeft Über-dik pantserglas waar wat er echt in de maatschappij speelt vakkundig geframed op de Tafels belandt.

Wij van het Ministerie (en de rest van onze onbezoldigde gemeenschap van veranderingsbepleiters) willen “de Akkoordmensen” weg van de Tafels. Weg, Stekker er uit, reset. Andere mensen aan tafel

Drie actuele voorbeelden van wat gruwelijk mis gaat.

Tabaksindustrie

Nederland overtreedt internationale wet- en regelgeving waar het om weghouden van de tabaksindustrie bij overheidsbeleid gaat. Minister Schippers was echt heel erg , daar zaten ze letterlijk aan tafel. Sindsdien is het optisch wat verbeterd maar Wanda de Kanter, die eigenlijk het beleid zou moeten maken, merkte recent op:

Preventieakkoord

We kregen een BTW-verhoging op tapwater en de minister maakte Coca Cola Light en Nestlé water in plastic flessen goedkoper. Onder het mom van “de gezondere school” (Link naar JoGG). Maar het past toevallig naadloos bij strategie van Coca Cola om op lange termijn drinkwater te privatiseren. Inmiddels is het ze dus ook gelukt om het officiële overheids-JoGG-beleid, om scholieren aan het kraanwater te krijgen, om zeep te helpen (link naar Coca Cola Campagne voor gezonde(re) frisdrank in het middelbaar onderwijs). De gezondheidswetenschap zat er bij en keek er naar.

Follow the Money wees in december 2017 al op de Big Business rond scholen. Het zijn steeds dezelfde mensen die van gedachten veranderen en blijven meestribbelen.

Het voorbeeld hieronder maakte carrière op het Ministerie en stapte over naar het bedrijfsleven. Prima, daar hebben we geen probleem mee, vooral doen. Maar het wordt wel problematisch als die persoon vervolgens door de staatssecretaris uitgenodigd wordt om samen met levensmiddelen-lobbyclub FNLI te gaan bepalen wat nog acceptabel is qua suikersmaak van frisdrank.

Het zal je niet verbazen dat de Obesitastafel tot de conclusie kwam dat 2,5% minder suiker de absolute maximaal haalbare verbetering was. De Staas laat zich poedersuiker in de ogen strooien door deze subtiele lobby van Coca Cola. Hij heeft het niet eens in de gaten. Zie hem lekker lepelen met zijn oud senior beleidsambtenaar.

Gisteren meldde de staatssecretaris dat hij even wat meer tijd nodig heeft om beter na te denken over het preventie-akkoord omdat er wat gemord wordt in de wetenschap en de samenleving. Heel goed! Stekker er uit. Opnieuw beginnen.

KlimaatTafels

Dat Nederland onderaan bungelt op internationale verduurzamingslijstjes komt niet omdat we zo’n dichtbevolkt en rijk land zijn en daardoor maar moeilijk plek kunnen vinden voor windmolens. Onzin. Dichte bebouwing is juist ontzettend gunstig om razendsnel te kunnen verduurzamen. Als er 1 land ter wereld is dat snel kan omschakelen naar lokale coöperatieve warmtenetten en elektrische auto’s dan is het hier wel, door de korte afstanden tussen huizen en steden. Maar we hebben een “gasrotonde” in de grond gelegd en de ministers laten zich graag overtuigen dat daar geld mee verdiend moet worden, zich totaal niet bewust van basiskennis uit de economie van de Sunk Costs (gedane investeringen mogen nooit een invloed hebben op toekomstige investeringen).

En dus is er bijvoorbeeld een succesvolle lobby om ons te doen geloven dat waterstof de toekomst van autovervoer is. Shell krijgt, *HOEST*, EEN MILJOEN, *HOEST* per waterstof laadpaal om de 40-50 auto’s die Nederland rijk is van hun dagelijkse portie omgekatte aardgas te voorzien. Voor dat geld zet je 2.000 openbare laadpalen neer.

Tot overmaat van klimaatramp kregen burgers bij monde van Urgenda het voor elkaar de overheid te dwingen echte meters te gaan maken met de CO₂-reductie. Dat proces liep al sinds 2015 en we horen dat de Staat in cassatie wil gaan omdat niet burgers maar Shell bij monde van haar oud medewerker Mark Rutte bepaalt hoe en wat we gaan doen.

Hoe dan wel

We kunnen nog even doorgaan maar de strekking zal duidelijk zijn: De usual suspects zitten aan de onderhandelingstafel en verdedigen belangen die niet in het belang van ons burgers zijn. Wij stellen voor om de stekkers er maar uit te trekken en het MKB de ruggengraat van de oplossing te maken.

Het MKB, met zijn echte werknemers die thuis geconfronteerd worden met de Shell-lespakketten die hun kinderen brainwashen, staat wél met zijn poten midden in de samenleving. En een MKB’er gaat met een subsidie van een miljoen wonderen verrichten waar Unilever spuugt op twee miljard per jaar.

Dit omdenken hoeft geen jaren te duren : een paar weken aan tafel met heldere geesten uit het MKB en links en rechts een burgermopperaar met een heldere kijk op wat er mis is in beleidsland kom je een heel eind.

Zo moeilijk is het niet en de voorbeelden hebben we al, ze moeten alleen even vrijgemaakt worden om hun voorbeeld landelijk en internationaal op te schalen.

Rob Baan die met Koppert Cress wonderen verricht met je smaakpapillen en waar de bedrijfskantine met uitsluitend vers biologisch eten opzichtig ontdaan is van CocaCola. Heeft ideeën.

Bob Hutten –  Verspilfabriek – recycled op industrieel schaal voedsel dat anders op de afvalberg zou verdwijnen. Heeft ideeën.

Zet die aan tafel bij de minister en je hebt binnen twee weken een plan om op alle scholen gezonde dagelijkse maaltijden te serveren. Moet je wel 10.000’den mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt voor aan het werk zetten op de school waar hun kinderen op zitten. Maar dat lijkt me een overkomelijk “probleem” waar het UWV zich graag weer maatschappelijk toonbaar mee wil maken.

Wanda de Kanter nodig je uit om een effectief anti-tabakplan uit de grond te stampen, de lobbyisten en hun advocaten en accountants met hun chique powerpointsheets duw je net als in de Klaverbladreclame vriendelijk de lift weer in. Heeft ideeën.

Voor sneller verduurzamen zijn ook wel mensen zonder olie- of vliegbelang te vinden.

Tot zover. We kunnen nog uren doorgaan maar we denken dat de boodschap wel helder is : stekkers er uit, usual suspects hartelijk bedanken, MKB en burgers uitnodigen (die moet je wel betalen voor hun advies want ze hebben geen rulingafspraakjes met de Belastingdienst) en vaart maken met de transities.

Doris Voss & Lars Boelen

Petitie : Volksmotie van Wantrouwen

Deze petitie dient vooral voor herstel van vertrouwen in de politiek. Bij voldoende reactie zou er toch vertrouwen moeten zijn bij de Kamerleden om wél een Motie van Wantrouwen in te dienen namens de burgers.

We hebben vanuit het Ministerie van Tegenspraak te lang onze mond gehouden (druk, druk, druk en geen budget). Ons uiteindelijke doel is te komen tot Samenspraak. Want zonder de nodige Tegenspraak wordt de bevolking – en dus onze volksvertegenwoordigers – nooit meer serieus genomen. We vinden het tijd worden voor een gepaste tik op de vingers – van onze volksvertegenwoordigers – die nu even de weg kwijt geraakt schijnen te zijn. (Zie debat gisteren en bijbehorende afgewezen moties)

Tegenspraak

Burgertegenspraak moet een plek gegeven worden om te voorkomen dat we nog een keer in een collectieve Parlementaire Amnesie terechtkomen.  Tegenspraak als middel om ordening te brengen in dit Publiek Private slappe VVD akkoord.

Chaos

Op vele terreinen heerst er beleidschaos. We willen middels Tegenspraak ook de Memo’s en het gepolder boven tafel krijgen in Het voedingsdossier (Infiltratie CocaCola in Voedingscentrum), Het Zorgdossier, De Wietzaak, Het Tabakdossier, Het Klimaatdossier (inmengingen Shell, Exxon, KLM), Het Kledingdossier (Spijkerbroeken van €5) want overal heerst de neoliberale geur van de Mark(twerking).

Wiebes

Mark moet weg maar we rijken Wiebes voor deze éne keer nog een hand om met ons mee te doen. We zagen bij hem de afgelopen maanden bemoedigende ontwikkelingen in zijn denken. Hij is een mens met potentie, om de draad juister op te pakken. Hij zit nu verstrikt in onderlinge afspraken waar hijzelf zonder onze steun niet uit zal komen.

We willen hem graag de gelegenheid geven om zijn kennis van gang van zaken voor de betere zaken in te zetten. We zien dat hij ook echt moeite heeft (we zien zijn ongemak) om bij de waarheid te blijven.

Bij Rutte is hiervan nog niets beproeven. Met hem zouden we dan – met zijn huidige houding – voorlopig ook niet samen willen. Vandaar deze petitie voor een Volksmotie van wantrouwen. Maar mocht Mark Rutte laten blijken, dat ook hij de draad als volksvertegenwoordiger weer zou willen oppakken dan zullen na herstel van vertrouwen de situatie opnieuw kunnen bekijken. 

Herstel Balans

De motie zou gelijk geld vrij moeten maken om de burgervolksvertegenwoordigers vrij te kunnen maken van hun huidige werkzaamheden om kennis en kunde ter beschikking te stellen aan de overbelaste Collega Ministeries.

[Total_Soft_Poll id=”2″]

No Fruit Juice and Enough Sleep? A Probe Beyond a Panacea

Kate Raworth is coming to Amsterdam januari 8th 2018. We would like to discuss a way to get healthy school meals implemented without the interference of these companies:

We would like to use “The donut” as new paradigm for thinking about public private partnerships.

 

Background

The City of Amsterdam claims to have found the miracle cure for the obesity epidemic. It seems too good and especially too simple to be true, but does it raise eyebrows? Quite the contrary: it gets international coverage. If it’s enough to make a critical reader suspicious; it should definitely have journalists digging deeper into the matter, rather than enthusiastically copying jubilant press releases.

How did we arrive at this point, where Amsterdam gets away with hailing a simpleton panacea as a revolutionary step towards solving a serious problem? More importantly, who gains by presenting it as such? A bit of history.

About fifteen years ago, JoGG/EPODE was created. The names are respectively Dutch and French acronyms roughly signifying “Efforts Preventing Obesity Amongst Children”. The starting point was laudable enough: creating a healthy environment for children to keep them from getting overweight. However, somehow, in the course of the years this crystallized into “drinking water and getting enough sleep”. Now, surely, there is more to it than just that?

Follow The Money

When wondering about the where and why of a situation, it is usually a good idea to follow the money, as Watergate reporters Woodward and Bernstein have taught us. Food, worldwide, is big business and drinking water (instead of fruit juice) and getting enough sleep are comparatively harmless to industrial interests. With this in mind, let’s take a closer look at how the Amsterdam ambition evolved over the years. (and the chosen aims of drinking water… zoiets?

In 2013, Amsterdam set itself a lofty goal: by 2033, there would be NO overweight children. Nevertheless, a mere four years later, we find JoGG focusing on a relatively small group of children in an Amsterdam neighbourhood that is far from average—a drastic downgrading of the initial target, which was conspicuously absent from the press handout the City issued a few weeks ago.

A look at the JoGG web site makes one none the wiser—except if one happens to have been following the project since its inception, when it becomes blatantly apparent that all information about previous goals and their funding has been systematically deleted. Of course, there are parties aware of this, but they have no PR budgets, as surely the Guardian is aware.

(Guardian article)

Facts That Did Not Make The Press Handouts

Obviously, a 12% reduction in child obesity in a mere four years (from 2012 to 2015), as the Amsterdam deputy mayor rapturously states, would be no small feat—if it were true. Unfortunately, it isn’t. The figure was obtained through cherry-picking of data. Figures from the Amsterdam Public Health Service clearly show that, until 2012, both obesity and overweight were on the rise in most of Amsterdam, with the exception of two of the “better” neighbourhoods where, whilst obesity was still rising, overweight conditions were on the decline. These were the neighbourhoods the effort was concentrated on.

Normally, one does not get away with such selectivity in results. However, one does when the parties conducting the project are the same ones as the ones charged with evaluating it. This is what happened in Amsterdam, this is the reason why a project costing millions is allowed to go on without any checks and balances. It is easy to see how the municipality gets away with their jubilant and highly uncritical version of the achievements.

But why would they do it this way? Let’s follow the money once more: the project is co-funded by such parties as food giants Nestlé and Danone, who have obvious interests in diverting attention from what is in all likelihood a far more obvious cause of the obesity epidemic.

The Bane of Public-Private Partnerships

Basically, the results as they are presented in Amsterdam’s press handout are a result of circular reasoning. In essence, the system is based on a completely self-sustaining hot air bubble.

The entire JoGG approach provides governmental entities a convenient single point of spending. They can claim they prevent obesity because they are funding JoGG.

JoGG can claim their approach work because the system is purposely built around a system without built-in motivation for results: researchers and reviewers, after all, are the same persons. There is, however, a motivation for bias: it is clear that funding will continue as long as the desired results are delivered.

Precisely which results would be to the taste of the industrial parties funding the results is easy to figure out: they are best served by results that do not adversely impact profitability and that do not point in the direction of taxes on unhealthy industrial foodstuffs. And we all know that it is not advisable to bite the hand that feeds you.

Nothing Out, Nothing In

Any outside party trying to probe into developments receives no meaningful information. Instead, research programmes regularly change names of structures, and public reports are subsequently flushed from web sites.

Meanwhile, JoGG organizes international events—sponsored by Nestlé—where JoGG Amsterdam is showcased as a most successful approach, enthusiastically corroborated by the City of Amsterdam who, after all, shares in the glory. It doesn’t end there: the success is immediately cashed in upon by selling the methodology—in which, needless to say, parents play no role—to extra-European markets, all the way to Dubai.

Wakeup Call

One has to be realistic: an in itself worthy goal has been effectively hijacked by parties who are corrupting it because of either profit or political success. Preventing obesity has become big business, and big business invariably focuses on profitability and saleability rather than on effectiveness.

Nor do we need all these millions spent—millions we are essentially providing ourselves every time we buy the food industry’s product. Isn’t the cause of the obesity epidemic staring us straight in the face? We need to eat colours, not processed food items from coloured packages.

Amsterdam deputy mayor Van den Burg claims the food industry is actually doing the right thing by going against their own interests in telling restaurants and sports facilities to sell healthier food and by banning soft drink adverts inside city-owned sports stadiums. The truth of the matter is that Coca-Cola Olympic Moves is still organizing and financing school sports tournaments, with their distinctive colour red all over the place.

Van den Burg is probably right in saying that such events are no longer sponsored by his city. Why should they? By now, the setups profitability is well-proven, and Coca-Cola can be confident that there will be ample returns on the money poured in.

A PR and Marketing Tool

Where a strategy that would obviously work and would moreover cost next to nothing to implement since it involves parent participation is neglected in favour of a strategy that does not work, costs millions and involves participation of financing parties with an obvious commercial interest in having it in place, one should be suspicious about underlying purposes.

At best, we are looking at a PR strategy also known as “healthwashing”. Involve your company in a lofty goal (i.e. reducing child obesity) and it will look the better for it. Consumers will automatically assume that if you care for the health of their children, your products will therefore be good for them.

We are also looking at a marketing tool. Hosting events where your company supplies props which just happen to be in your extremely distinctive corporate colour constitutes subliminal advertising at least.

Funds Appropriation and Tax Evasion

Funnelling money into longitudinal research that has been leading nowhere and shows not perspective of leading anywhere in the future is all the more dubious since part of the money we are referring to is actually government money. By collecting subsidies for showcase research with a hidden agenda (to steer away from recommendations that may be harmful for business) funds are appropriated which could and should be put into the hands of parties devoid of commercial interests.

It is no coincidence that the Netherlands was chosen as the hub of this scheme. We are all aware that there are substantial tax advantages to be gained by setting up activities in the extremely favourable Dutch corporate tax climate—thus, Dutch citizens themselves are financing a counterproductive setup, in which local government bodies are persuaded not to take action against vending machines containing less than healthy items and to discourage a levy on soft drinks loaded with sugar.

How Then?

The Netherlands have seen four decades of endless conferences on the topic of who should be responsible for the contents of school meals. JoGG and EPODE can doubtlessly stretch these meetings for several decades more without tangible results—effectively stalling, in spite of the Dutch Minister of Public Health chairing the meetings.

JoGG have had their turn and have come up with nothing. All their pilot projects and prestigious kick-off parties have failed to achieve anything except provide publicity for their commercial partners. It is our opinion that JoGG’s true goal is to prevent effective policy from becoming effective.

We need to work towards an environment in which people make choices—INFORMED choices, not choices induced by kids marketing in supermarkets, by popular YouTubers gorging themselves on glorified sugar syrup, by sports canteens offering a choice of scantly healthwashed Coca-Cola products.

Most of all, we need to effectively fix a world in which Big Food is invited to participate in policy discussions but where we, the parents, are denied any involvement—whereas we ask no better than to see REALLY healthy meals in schools, based on fresh and seasonal vegetables rather than industrial products supplemented with a token stale apple from a European surplus stockpile.

We are dying to help implement local food with minial CO2 emission. We would love to see unemployed persons re-schooled to the profession of school canteen cook or food and health teacher, empowering future generations to make knowledgeable choices. We would love to see all the money now spent on showcase research to actually stay within the community where it can do some good instead of lining the pockets of the likes of Coca-Cola, Nestlé and Danone.

They have had their chance. Can we now have our turn, please?

The authors are two concerned parents from Amsterdam who are personally struggling to get healthy food programmes implemented and who have consistently met with deaf ears from politicians and officials.

Greetings!

Doris Voss

Lars Boelen

Wetsvoorstel ‘1 procent consultatiebudget niet lobbyisten’

Inleiding

We zagen de afgelopen weken een aantal zaken in het nieuws die het plan waar we al een poosje mee rondlopen concreet te maken en uit te venten. Alle drie de items hebben te maken met de, te grote, invloed en lobby van het bedrijfsleven op de politiek.

Donut Economy

De Engelse wetenschapster Kate Raworth presenteerde in een documentaire en in Pakhuis de Zwijger een verhelderend model over universele mensenrechten enerzijds en de ecologische en maatschappelijke grenzen anderzijds. Welke krachten spelen er om aan de ene kant de rechten zoveel mogelijk in te perken (om zo goedkoop mogelijk te kunnen produceren of om toegang te krijgen tot grondstoffen) en anderzijds de bedrijven-lobby om klimaatveranderingswetgeving tegen te houden zodat uitstoot kan door gaan.

Beerput Nederland

In deze documentaire zien we hoe de verwerking van afval in Nederland volstrekt ongecontroleerd is en tot welke uitwassen dat leidt. Alle controle is wegbezuinigd bij de overheid zodat het bedrijfsleven zijn gang kan gaan. De burger betaalt voor afvalverwerking maar het milieu wordt gewoon vol gedumpt. De afvalbedrijven zaten aan tafel bij het schrijven van de milieuwetten.

Ministers beïnvloeden wetenschappelijke rapporten

Jarenlang wordt er door experts uit het veld gepleit voor decriminalisering van de wietteelt omdat het krampachtig (met meer dan 30% van de politiemacht) blijven vervolgen van de wiettelers leidt veel problemen. Grote winsten, menselijk leed (uit-huis-zettingen van kansarmen), klimaatschade (er wordt niet geïnvesteerd in dure ledlampen) en een overbelast justitieapparaat zijn aan de orde van de dag. Landen als Uruguay en de VS zijn al lang om en experimenteren volop met legale wiet. Van de hoge belastinginkomsten worden scholen betaald.

 

Schiphol breidt uit naar Lelystad

De B.V. Schiphol is in staat om half Nederland onder een deken van laagvliegende vakantievluchten te laten verdwijnen om ruimte te creëren voor nog meer vluchten naar Abu Dhabi. De Alderstafel had op een achternamiddag ergens op de hei namelijk een burgerconsultatietje gedaan. Hier uit was niet gebleken dat er zwaarwegende problemen te voorzien waren dus gaan met die banaan.

Het refrein

We zien keer op keer hetzelfde ritueel. Door de industrie duurbetaalde mannen en vrouwen in (mantel)pak die in de statigste panden rondom het Binnenhof gehuisvest zijn weten de deuren van de ministers, staatsecretarissen, secretaris-generaals en parlementsleden uitstekend te vinden. Ze presenteren de visie van hun werkgevers in gelikte Powerpoints. En ze laten met (door de industrie betaalde) nep-onderzoeken zien dat burgervragen nergens op gebaseerd zijn, als die vragen überhaupt al aankomen in Den Haag.

 

De oplossing

Er moet weer een goede balans komen tussen de lobby-kracht van de industrie enerzijds en de verzwakte (want wegbezuinigde) overheid, onervaren Kamerleden met altijd te weinig tijd om zich echt goed te verdiepen en burgerbevolking anderzijds. Het moet normaal worden dat Kamerleden in “Reflectiekamers” rond de Tweede Kamer met geïnteresseerde, geïnspireerde en betrokken burgerspecialisten en zelfstandigen in gesprek kunnen komen en daar net zoveel tijd besteden aan de onderwerpen die op de agenda staan als met de lobbyisten. Die burgers moeten dan wel net zoveel middelen krijgen als de lobbyisten. En daar is een heel mooie oplossing voor! Kijk maar.

Wetsvoorstelletje “1% voor burgervisie”

“De Kamer, gehoord de beraadslaging, van oordeel dat burgers net zoveel invloed moeten hebben op het wetgevingsproces als bedrijven; verzoekt de regering bij (her)-allocatie van middelen voor projecten waar bedrijven van gaan profiteren vooraf 1% van dat budget te storten in de pot “Burgerspecialisten-lobby” waaruit burgerspecialisten en benodigde voorzieningen (kantoorruimte, secretariële ondersteuning, toegang tot universiteiten) betaalt gaat worden, en gaat over tot de orde van de dag.”

Eén procent maar!

We vragen om een kleine wijziging van toe te wijzen budgetten zodat Kamerleden breed geïnformeerd kunnen raken. Dat lijkt ons een heel redelijk bedrag om te zorgen dat er vooraf kritische vragen gesteld worden over belangrijke maatschappelijke vraagstukken als CO₂, aanvliegroutes vliegtuigen, emissienormen industrie, schooltuintjes, besteding van toegewezen budgetten voor decennialange onderzoeksprogramma’s, de inzet van politie als veredelde plantsoenendienst en nut en noodzaak van een basisinkomen. Om er maar een paar te noemen. Wij kennen tientallen burgerspecialisten die nu onbezoldigd strijden tegen beleid beïnvloeding door de NAM, Schiphol, de obesitaspreventie-onderzoek industrie en onze status als belastingparadijs. Het wordt de hoogste tijd dat deze mensen serieus genomen worden. Het lijkt vreselijk veel geld, die 1% maar je kan er van uitgaan dat 100% van het budget normaal ten goede gaat komen aan verdienmodelletjes van bedrijven die dat geld helemaal niet nodig hebben (Shell, Unilever of onderaannemers van die bedrijven). Bedrijven die al middels allerhande rulings praktisch geen eerlijke belasting meer betalen.

Een kleine verandering voor een groot effect

Eigenlijk is het dus een minuscule verschuiving van belastinggeld van bedrijven naar burgerspecialisten om te zorgen dat beleid effectief wordt, onderzocht wordt wat onderzocht moet worden in plaats van dat er maar weer onderzocht wordt om tijd te rekken. Tijd dus voor Tegenspraak en een genuanceerd verhaal. Iemand als de Nationale Ombudsman zou het potje kunnen beheren. Op voorspraak van burgers kan hij andere burgers  installeren als burgerspecialist in een Reflectiekamer.

 

Welgemeende waarschuwing voor PVV-stemmers

Beste PVV-stemmer,

Wij zijn het niet altijd eens, en dat is niet erg, daar zijn we democratie voor, maar ik wilde U graag een welgemeende waarschuwing geven:

Nedeland kent geen President en geen Decreten (Executive Orders)

Dit houdt in dat zelfs als de PVV veel groter wordt dan alle peilingen aangeven en 40%-45% van de stemmen haalt (dat is twee keer zoveel als de laatste peilingen), dan nog moeten ze een coalitieregering vormen. Daar zullen na lang onderhandelen compromissen gepresenteerd worden die middels wetgevingstrajecten in de Tweede Kamer, Raad van State en Eerste Kamer en de handtekening van Koning Willem Alexander in de Staatscourant terecht komen. Waarna ze wet zijn en door rechters getoest kunnen worden.

Er zal geen perenhouten bureau komen met daarachter de trots stralende intimi van Geert Wilders die dan grimlachend A4’tjes met verkiezingsbeloften signeert. Dat kan bij ons niet. Gewoon NIET!

Dus als dát de reden is om straks PVV te gaan stemmen dan bent U vast gewaarschuwd, het wordt één grote teleurstelling en dat gaat u dan op Geert afreageren, die daar helemaal niks aan kan doen. Doe het hem en uzelf niet aan alstublieft. Kies met uw hart voor een partij die vol overgave de grote problemen die voor ons liggen op gaat pakken en worstelend met coalitiegenoten iets minder klein probeert te maken!

Met vriendelijke groet,

Het Ministerie van Tegenspraak

“Zijn we er toch weer ingetuind”

Historische woorden waren dat, een grappig bedoelde waarschuwing aan alle generaties na de tweede wereldoorlog.

Nederland zou niet overrompeld worden door de Duitsers en we weten wat er twee keer gebeurde.

Bush rommelde de vrije wereld de tweede Golfoorlog in door zorgvuldig in ons brein geplante “Weapons of Mass Destruction”. Akelige maar stabiele regimes werden er door ten val gebracht, uit de vacuüms en arsenalen die achterbleven ontstond ISIS.

Miljoenen onschuldigen stierven door de Islamitische Heilstaat en evenzovele stierven door Westerse bommen die er vervolgens op gegooid werden, want als je een stad platgooit tref je vast ook wel wat terroristen. Overlevers gingen of op de vlucht of sloten zich aan.

Zie hier Amerikaans wereldheerschappij.

Nu hebben de 48% van de Amerikanen die door een op racisme gestoeld kiessysteem een kiesmannenmeerderheid en werd de Gevaarlijkste Gek na Stalin geïnstalleerd in het Witte Huis. De grondwet wordt stapje voor stapje buiten werking gesteld, door middels decreten zoveel sociale onrust te veroorzaken dat de Nationale Garde binnenkort protesten gaat aanpakken. We zien het voor onze ogen gebeuren en we kijken weg.

Fase 2 wordt het creëren van de noodzakelijke randvoorwaarde voor het gaan voeren van een nieuwe wereldoorlog (omdat dan met een beroep op Force Majeur alle macht bij de President komt te liggen) en kan de kliek rondom Trump zijn zakken gaan vullen en hun gruwelijke politieke agenda (uitroeien van Moslims) gaan uitvoeren.

Nederland en Europa moeten zich dit keer niet voor de gek laten houden! Er zal NIET uit onze naam oorlog gevoerd gaan worden!

Waarschuwingssignalen na 14 dagen Trumpbeleid dat hij uit is op staat van beleg en oorlog:

  • Het recht op presenteren alternatieve feiten opeisen
  • Het demoniseren van kritische media
  • Het demoniseren van demonstranten die een beroep doen op grondwet
  • Het presenteren van niet bestaande aanslagen 
  • Het presenteren van niet bestaande aanvallen op militairen
  • Het polariseren om sociale onrust te creeeren 
  • Het schofferen van landen (Mexico, Duitsland, EU, Australië, China)
  • China waarschuwen voor oorlog in de Zuid Chinese Zee
  • Rusland openlijk waarschuwing voor Oekraïne, maar geen aktie ondernemen waardoor Putin vrije hand krijgt (mark my words)
  • Israël veroordelen voor Nederzettingenpoltiek, maar geen aktie ondernemen waardoor Netanyahu vrije hand krijgt (mark my words)

Dit is allemaal uit handboeken “hoe herken je een nieuwe dictator” gehaald en het stappenplan wordt angstaanjagend nauwkeurig uitgevoerd.

Kortom, Europese regeringen worden klaargestoomd om een all-out oorlog te gaan voeren tegen ideologische en economische vijanden van het Trump-regime. Ik zie zelfs aankomen dat we oorlog gaan voeren voor zaken die tegen onze eigen belangen in gaan, zo geraffineerd manipulatief is Dictator Small Hands.

Let er maar eens op. Alles wat hij doet is er op gericht om frictie te veroorzaken. Hij negeert een vervelende vraag van een journalist niet gewoon, nee, hij doet dat met een denigrerende knik en wegwuivende hand, als het maar als beledigend ervaren kan worden.

TUIN ER NIET IN MARK!

PS. We kunnen ons wapenen tegen het meelopen met deze “leider van de vrije wereld” door in maart gematigd te stemmen, te kiezen voor een partij die erkent dat regeren een kwestie is van omderhandelen en compromissen sluiten en niet het van met een vileine grimlach decreten tegen onze vredelievende medemens te signeren is.

Message from Dutch PM Rutte to President Trump

Dear mr Trump,

By now you must have learned that we, the Dutch, would like to be second, after the USA. Being first and second brings a special kind of friendship and I am used to share my thoughts with my fellow countrymen so I will do the same with you.
I’ve followed your amazing campaign and first week of power with growing amazement. You’ve made more promises (and broken them) than I have in 6 years. But you have almost 49% of the votes, something I can only dream of because here in Europe we do one man one vote without Electoral College. With such a mandate and such wealth you are in a position to earn trust and get Great Things done.

You are going to solve Big Problems with the flash of your pen you say, but I am an experienced PM and I think that it’s not going to be that easy. I would like to give you some well meant advice.

About that Wall

It’s already there, I checked, it’s huge! It’s already separating families because father (or mother) was deported after forgetting to blink a light or forgetting to smile friendly at a police officer. I would advice to build it not too high because the (political) climate in your country is causing more and more hard working Mexicans to go home, don’t make it to difficult for them!

But if you insist on completing the full 2000 miles, and you say you do, then you have to think about the reality of financing the darn thing. Because money (or lack thereof) is what makes the world go round. We, as a world community, can’t afford to have more Greek situations on the other side of the Atlantic, so please organize the funding BEFORE you start building. Saying “The American People are going to pay the 15 billion dollars needed (for starters), but I, the President will take care to get it back from the Gringos Mexicans”. Sorry, but your track record shows that you are a serial defaulter (i.e. Wasting investors money) and you still owe Deutsche Bank 300 million dollars. Not a very trustworthy starting position. So I would like to propose you a better solution. 

We, the Dutch, invented the share (look it up) and I advice that you crowdfund the Wall. This has several advantages:

* you need to quantify the benefit for your Shareholders  

* “We the People” can then participate in your venture (just $312 per Trump Supporter!)

* Before being allowed to crowdfund a round a Due Diligence is needed so you can finally show your Tax Returns 

* Crowd Funding is really 2017, just like Management by Tweet

After the wall is completed your shareholders will receive your promised dividend. It may be a good idea to make a glossy prospect with measurable goals, shareholders are allergic for baked air. If you sell baked air make sure it’s the best baked air by the way.

Just a few more issues before I finish:

* Ending economic relations with a Mexico will destroy their economy. This will lead to an explosion of immigrants, we have much experience with that in Europe. Sad!

* Are you willing to back your Presidential Orders with your personal wealth? There are quite a few people who are afraid that your desire to re-coalify your economy may prove more destructive than your facts suggest.

* I tragically lost my bet for a bottle of wine with Angela, because I said it would take two weeks before you would insult a neighbour…….but it took you only six days. We are good neighbours though, she invited me to uncork the bottle and celebrate our friendship.

* China will quicky fill the void you create by slamming the door shut, the Dollar will be the Greatest little currency.

Greetings from your friend,

Mark Rutte, Prime Minister of the Best Kingdom of the Netherlands

Satire, No Joke!

Lars Boelen & Doris Voss

Albert Heijn stopt met Fiji-water!

Beste MVO’ers van Albert Heijn

We lezen vanmorgen dat jullie gestopt zijn met de verkoop van Fiji-water. Daar zijn we erg blij mee!

img_9636

Dit is de eerste keer dat we samen met een multinational op basis van Tegenspraak tot Samenspraak gekomen zijn. Dit is een primeur! Een dikke pluim voor onze samenwerking, dit is pas echte vernieuwing. Afijn er is een begin gemaakt, nu nog even de sigaretten weg uit de winkels.

Wat zijn we trots op jullie en wat zijn we ook trots op ons!

We moeten natuurlijk wel even zorgen voor de arme bevolking van Fiji. We zijn ons er namelijk terdege van bewust dat Fiji Artesian water een paar stuivers belasting betaalde over de winst in Europa, en die zijn ze op Fiji nu natuurlijk kwijt.

We zouden het daarom onwijs gaaf vinden als jullie ter verhoging van de feestvreugde 10.000 euro zouden overmaken aan het rode kruis op Fiji zodat de lokale bevolking geholpen kan worden bij de strijd tegen tyfus vanwege gebrek aan schoon drinkwater. We denken hier graag over mee maar zijn gezien onze al jarenlange lege schatkist niet in staat anders dan “in kind” bij te dragen.

Hartelijke groeten

Lars Boelen
Doris Voss

Persbericht Epode bijeenkomst 24 en 25 november 2016, Amsterdam

Samenvatting

Op 24 en 25 november komt de internationale Obesitaspreventietop naar Amsterdam voor hun jaarlijkse congres. Dit stuk is een oproep om het geld dat al decennia in onderzoek en zelfevaluatie gestopt wordt aan dit circus te onttrekken en te besteden aan het maken van beleid dat op termijn gaat leiden tot gezondere scholen.

Onlangs publiceerde Follow The Money een artikel over de bewustwordingsspaghetti die de obesitasbestrijding wereldwijd is. Talloze initiatieven en programma’s worden uitgerold, maar zonder structurele verankering in de dagelijkse praktijk. Die moet in het huidige model van Publiek-Private Samenwerking immers “uit het veld” komen – wat niet gebeurt. Het stuk laat zien hoe de ene paraplu na de andere uitgestoken wordt om deze programma’s te bundelen, zonder dat er een cent gaat naar concrete beleidsdoelen die zouden kunnen leiden tot gezondere scholen waar onze jeugd veilig kan opgroeien. Voorbeelden van die paraplu’s zijn Amsterdamse aanpak Gezond Gewicht, JoGG, Proef Groen, Voedselwijs, Nationaal School Ontbijt, Alles is Gezondheid om er maar een paar te noemen. We deden al eens een poging e.e.a. in beeld te brengen in ons stuk Voedseleducatie : “Je gaat het pas zien als je het doorhebt”.

Het is prachtig dat Amsterdam de host is van het jaarlijkse anti-obesitas congres van Epode, de internationale organisatie van topwetenschappers en lokale organisaties, om over hun onderzoeksresultaten te praten. Probleem is echter dat de mensen die komen exact dezelfde mensen zijn die in het FTM-stuk de oorzaak van alle narigheid bleken te zijn.

En Epode is niet zomaar een denktank, het is de crème de la crème van de Franse,  Nederlandse en wereldwijde Obesitas preventiewetenschap bijeen. Wat is nu de core businesscase van al die paraplu’s boven paraplu’s boven paraplu’s?

Is hun kerntaak: “Hoe krijgen we scholen en onze jeugd gezond”? Dat zou je toch mogen hopen. Er is de afgelopen jaren al tientallen miljoenen weggebracht naar de onderzoekers, dus die zullen zich toch wel 100% inzetten voor waar het geld voor bedoeld is?

Nou nee, hun core business is onderzoek naar voorlichtingsmethodes omtrent bewustwording en (zelf)evaluaties van dat onderzoek. Met andere woorden: ze verzinnen een interventie, doen een kick off, onderzoeken dan of die interventie zinvol was. Ondertussen verandert er op landelijk vlak …. niets. Vervolgens worden er meta analyses gestart (zeg maar, wat voor TYPE interventies blijken wel of niet, of eigenlijk allemaal niet, te werken).

Maar de interventies worden niet in de praktijk gebracht, en juist het nationale preventieprogramma JoGG wordt door de onderzoekers niet kritisch geëvalueerd. Dat kan ook niet, omdat JoGG geen concrete beleidsdoelen heeft, de JoGG-methode een holle frase is en zelfs onderzoekers zeggen dat het “JoGG succes” discutabel is. Wat we wel zien is juichende presentaties en flinterdunne verslagjes. Wat inmiddels echt schrijnend wordt is dat de kurk waar al het internationale Obesitas onderzoek op drijft, namelijk het succes van JoGG, op wetenschappelijke gronden als een plumpudding in elkaar aan het zakken is.

De 24e en de 25e zullen de spreektijden weer gevuld worden met “We zouden moeten komen tot een integrale aanpak… ” maar die integrale aanpak gaat er zo niet komen. Van het beleidsgeld gaat er immers niets naar de uitvoering van de programma’s, de dagelijkse praktijk van het (op) voeden. Die infrastructuur ontbreekt, moet “uit het veld” komen. Wie dat betaalt blijft verder ongewis, en op vrijwilligerswerk kan geen preventiebeleid gebouwd worden. De wetenschappers hengelen het preventiegeld naar hun geldverkwistende interventiestudies. Ze juichen mee met het “Epode-succes”, zodat ze ook voor de komende jaren hun boterham zeker hebben gesteld. Dat ze willens en wetens meewerken aan het preventiecircus waar Nestlé, Unilever, Coca-Cola en Nutricia deel van uitmaken, is een regelrechte schending van hun wetenschappelijke integriteit.

En zo ontstaat er vanzelf een ‘topsector” een reeks van onderzoeksinstituten en preventieparaplu’s die het belastinggeld naar zich toe trekken en ondertussen de echte preventie van ongezond eten onmogelijk maken, juist door hun samenwerking met de voedingssector. Deze preventieparaplu kan immers al te lastige maatregelen voorkomen. Sterker nog, deze voorkomt dat er überhaupt iets structureels gebeurt.

Natuurlijk is het fijn dat mensen bij elkaar komen en overleggen, wij juichen dat van harte toe maar hier gaat het louter nog om het naar elkaar toe schuiven van Nederlands, Europees en VN-WHO budget. Tientallen miljoenen waarmee onderzoek wordt gedaan door belanghebbenden naar belanghebbenden voor belanghebbenden.

Een voorbeeld: Wethouder van de Burg van Amsterdam heeft ervoor gezorgd

dat alle PPS-MKB projecten rond eten op scholen gestopt werden. Onder diens verantwoordelijkheid is in 2011 Nestlé partner geworden in het preventiebeleid. Hoe kunnen Erik van den Burg en VU-hoogleraar Jaap Seidel, die “Eten op scholen” jaren gesteund heeft, hoe kunnen deze partijen nog steeds een geloofwaardig projectleider zijn van het desastreus verlopen JoGG programma, hoe kunnen deze mensen nu ook bestuurders zijn van het Sarphati instituut dat al die projecten nu onderzoekt. Het Sarphati instituut is zelf ook weer partners met Nestlé….

ondertekening-020-neslte

Ons doel is om te bereiken dat het huidige budget dat gereserveerd is voor obesitasonderzoek vrijgemaakt wordt voor echte veranderingen: beleid om te komen tot schoolgebouwen waarin het normaal is om gezonde maaltijden te koken, waarbij personele invulling geregeld is, de vraag “wat komt er op tafel” beantwoord wordt. Dat gaat niet lukken als diegenen die verantwoordelijk zijn voor wat er allemaal de afgelopen jaren niet lukte aan het roer blijven. Dat gaat niet lukken als die wetenschappers nu hun eigen projecten blijven doorevalueren met het geld dat eigenlijk bedoeld is voor gezonde leefomgevingen op scholen. Men blijft hameren op de noodzaak van structureel beleid, maar houdt tegelijk dit structurele beleid tegen. Dit is een weeffout in ons “preventiebeleid”: er wordt op dit moment juist voorkomen dat er preventiebeleid komt. Het “beleidsgeld” wordt rondgepompt in onderzoeksinstituten, loketten, paraplu’s en “kick-off’s”, die dan weer geëvalueerd worden waarna er een reisje naar het Epode-congres gemaakt wordt.

Kamervragen leiden tot niets, juist omdat alle programma’s zo verwikkeld, zo ondoorzichtig en zo complex zijn, dat men in vredesnaam maar een nieuw Loket opent en een nieuw onderzoeksinstituut installeert.  De wetenschap doet hier gewoon aan mee, het is immers niet in hun belang te stoppen met onderzoek. Ondertussen verdwijnen overheidsmiljoenen in het zwarte gat dat preventie heet. Er wordt geen geld vrijgemaakt dat zorgt dat er op zijn minst denkcapaciteit gecreëerd wordt om op termijn daar te komen waar de stip op de horizon gezet is : een gezonde jeugd.

We willen dat de politiek gaat inzien dat het geld ECHT besteed moet worden aan het creëren van een gezonde omgeving voor jongeren, om te beginnen in scholen waar jongeren door de Leerplichtwetgeving gedwongen hun schooldagen doorbrengen. Dáár kan de overheid beginnen met het zorgen voor jongeren. Niet alleen door te vertellen wat een gezond leven nodig heeft, maar ook door het aan te bieden.

Hou op met geld dat bedoeld is om iets te doen aan obesitaspreventie te stoppen in nog meer paraplu’s, loketten, nóg meer onderzoek! Hou ermee op! Laat beleidsgeld naar beleid gaan. Naar een gezonde omgeving waarin de nieuwe generatie opgroeit. Dank u.

Doris Voss
Lars Boelen

(Dit is de eerste bijdrage namens de stichting “Content voor een genuanceerd verhaal” i.o.)