Persbericht Epode bijeenkomst 24 en 25 november 2016, Amsterdam

Samenvatting

Op 24 en 25 november komt de internationale Obesitaspreventietop naar Amsterdam voor hun jaarlijkse congres. Dit stuk is een oproep om het geld dat al decennia in onderzoek en zelfevaluatie gestopt wordt aan dit circus te onttrekken en te besteden aan het maken van beleid dat op termijn gaat leiden tot gezondere scholen.

Onlangs publiceerde Follow The Money een artikel over de bewustwordingsspaghetti die de obesitasbestrijding wereldwijd is. Talloze initiatieven en programma’s worden uitgerold, maar zonder structurele verankering in de dagelijkse praktijk. Die moet in het huidige model van Publiek-Private Samenwerking immers “uit het veld” komen – wat niet gebeurt. Het stuk laat zien hoe de ene paraplu na de andere uitgestoken wordt om deze programma’s te bundelen, zonder dat er een cent gaat naar concrete beleidsdoelen die zouden kunnen leiden tot gezondere scholen waar onze jeugd veilig kan opgroeien. Voorbeelden van die paraplu’s zijn Amsterdamse aanpak Gezond Gewicht, JoGG, Proef Groen, Voedselwijs, Nationaal School Ontbijt, Alles is Gezondheid om er maar een paar te noemen. We deden al eens een poging e.e.a. in beeld te brengen in ons stuk Voedseleducatie : “Je gaat het pas zien als je het doorhebt”.

Het is prachtig dat Amsterdam de host is van het jaarlijkse anti-obesitas congres van Epode, de internationale organisatie van topwetenschappers en lokale organisaties, om over hun onderzoeksresultaten te praten. Probleem is echter dat de mensen die komen exact dezelfde mensen zijn die in het FTM-stuk de oorzaak van alle narigheid bleken te zijn.

En Epode is niet zomaar een denktank, het is de crème de la crème van de Franse,  Nederlandse en wereldwijde Obesitas preventiewetenschap bijeen. Wat is nu de core businesscase van al die paraplu’s boven paraplu’s boven paraplu’s?

Is hun kerntaak: “Hoe krijgen we scholen en onze jeugd gezond”? Dat zou je toch mogen hopen. Er is de afgelopen jaren al tientallen miljoenen weggebracht naar de onderzoekers, dus die zullen zich toch wel 100% inzetten voor waar het geld voor bedoeld is?

Nou nee, hun core business is onderzoek naar voorlichtingsmethodes omtrent bewustwording en (zelf)evaluaties van dat onderzoek. Met andere woorden: ze verzinnen een interventie, doen een kick off, onderzoeken dan of die interventie zinvol was. Ondertussen verandert er op landelijk vlak …. niets. Vervolgens worden er meta analyses gestart (zeg maar, wat voor TYPE interventies blijken wel of niet, of eigenlijk allemaal niet, te werken).

Maar de interventies worden niet in de praktijk gebracht, en juist het nationale preventieprogramma JoGG wordt door de onderzoekers niet kritisch geëvalueerd. Dat kan ook niet, omdat JoGG geen concrete beleidsdoelen heeft, de JoGG-methode een holle frase is en zelfs onderzoekers zeggen dat het “JoGG succes” discutabel is. Wat we wel zien is juichende presentaties en flinterdunne verslagjes. Wat inmiddels echt schrijnend wordt is dat de kurk waar al het internationale Obesitas onderzoek op drijft, namelijk het succes van JoGG, op wetenschappelijke gronden als een plumpudding in elkaar aan het zakken is.

De 24e en de 25e zullen de spreektijden weer gevuld worden met “We zouden moeten komen tot een integrale aanpak… ” maar die integrale aanpak gaat er zo niet komen. Van het beleidsgeld gaat er immers niets naar de uitvoering van de programma’s, de dagelijkse praktijk van het (op) voeden. Die infrastructuur ontbreekt, moet “uit het veld” komen. Wie dat betaalt blijft verder ongewis, en op vrijwilligerswerk kan geen preventiebeleid gebouwd worden. De wetenschappers hengelen het preventiegeld naar hun geldverkwistende interventiestudies. Ze juichen mee met het “Epode-succes”, zodat ze ook voor de komende jaren hun boterham zeker hebben gesteld. Dat ze willens en wetens meewerken aan het preventiecircus waar Nestlé, Unilever, Coca-Cola en Nutricia deel van uitmaken, is een regelrechte schending van hun wetenschappelijke integriteit.

En zo ontstaat er vanzelf een ‘topsector” een reeks van onderzoeksinstituten en preventieparaplu’s die het belastinggeld naar zich toe trekken en ondertussen de echte preventie van ongezond eten onmogelijk maken, juist door hun samenwerking met de voedingssector. Deze preventieparaplu kan immers al te lastige maatregelen voorkomen. Sterker nog, deze voorkomt dat er überhaupt iets structureels gebeurt.

Natuurlijk is het fijn dat mensen bij elkaar komen en overleggen, wij juichen dat van harte toe maar hier gaat het louter nog om het naar elkaar toe schuiven van Nederlands, Europees en VN-WHO budget. Tientallen miljoenen waarmee onderzoek wordt gedaan door belanghebbenden naar belanghebbenden voor belanghebbenden.

Een voorbeeld: Wethouder van de Burg van Amsterdam heeft ervoor gezorgd

dat alle PPS-MKB projecten rond eten op scholen gestopt werden. Onder diens verantwoordelijkheid is in 2011 Nestlé partner geworden in het preventiebeleid. Hoe kunnen Erik van den Burg en VU-hoogleraar Jaap Seidel, die “Eten op scholen” jaren gesteund heeft, hoe kunnen deze partijen nog steeds een geloofwaardig projectleider zijn van het desastreus verlopen JoGG programma, hoe kunnen deze mensen nu ook bestuurders zijn van het Sarphati instituut dat al die projecten nu onderzoekt. Het Sarphati instituut is zelf ook weer partners met Nestlé….

ondertekening-020-neslte

Ons doel is om te bereiken dat het huidige budget dat gereserveerd is voor obesitasonderzoek vrijgemaakt wordt voor echte veranderingen: beleid om te komen tot schoolgebouwen waarin het normaal is om gezonde maaltijden te koken, waarbij personele invulling geregeld is, de vraag “wat komt er op tafel” beantwoord wordt. Dat gaat niet lukken als diegenen die verantwoordelijk zijn voor wat er allemaal de afgelopen jaren niet lukte aan het roer blijven. Dat gaat niet lukken als die wetenschappers nu hun eigen projecten blijven doorevalueren met het geld dat eigenlijk bedoeld is voor gezonde leefomgevingen op scholen. Men blijft hameren op de noodzaak van structureel beleid, maar houdt tegelijk dit structurele beleid tegen. Dit is een weeffout in ons “preventiebeleid”: er wordt op dit moment juist voorkomen dat er preventiebeleid komt. Het “beleidsgeld” wordt rondgepompt in onderzoeksinstituten, loketten, paraplu’s en “kick-off’s”, die dan weer geëvalueerd worden waarna er een reisje naar het Epode-congres gemaakt wordt.

Kamervragen leiden tot niets, juist omdat alle programma’s zo verwikkeld, zo ondoorzichtig en zo complex zijn, dat men in vredesnaam maar een nieuw Loket opent en een nieuw onderzoeksinstituut installeert.  De wetenschap doet hier gewoon aan mee, het is immers niet in hun belang te stoppen met onderzoek. Ondertussen verdwijnen overheidsmiljoenen in het zwarte gat dat preventie heet. Er wordt geen geld vrijgemaakt dat zorgt dat er op zijn minst denkcapaciteit gecreëerd wordt om op termijn daar te komen waar de stip op de horizon gezet is : een gezonde jeugd.

We willen dat de politiek gaat inzien dat het geld ECHT besteed moet worden aan het creëren van een gezonde omgeving voor jongeren, om te beginnen in scholen waar jongeren door de Leerplichtwetgeving gedwongen hun schooldagen doorbrengen. Dáár kan de overheid beginnen met het zorgen voor jongeren. Niet alleen door te vertellen wat een gezond leven nodig heeft, maar ook door het aan te bieden.

Hou op met geld dat bedoeld is om iets te doen aan obesitaspreventie te stoppen in nog meer paraplu’s, loketten, nóg meer onderzoek! Hou ermee op! Laat beleidsgeld naar beleid gaan. Naar een gezonde omgeving waarin de nieuwe generatie opgroeit. Dank u.

Doris Voss
Lars Boelen

(Dit is de eerste bijdrage namens de stichting “Content voor een genuanceerd verhaal” i.o.)

Hoe verkoop je een dode vink?

Dat we met z’n alleen een probleem hebben met te veel vet en suiker in onze voeding is genoegzaam bekend. Dat we er iets aan zouden moeten doen ook. Maar de manier waarop, daar verschillen de meningen nogal over. We dat zijn we als mensen/burgers en  overheid overgeleverd aan inmiddels het vaak té grote bedrijfsleven.

De overheid is al sinds geruime tijd, zo’n 20 jaar, helemaal op het pad van de “Publiek Private Samenwerking”. Een sterk geloof in marktwerking en het sterke geloof in “Publiek Private Samenwerking”.  zit zoals we inmiddels allemaal weten in de DNA van onze zorgminister Edith Schippers. Voor wie dit nog niet weet, het houdt in dat de overheid een probleem onderkend en dan aan een beleidsambtenaar vraagt hoe het overheidsbudget voor oplossing van dat probleem zo efficient mogelijk weggegeven kan worden aan een private marktpartij. In de praktijk betekent dit dat die ambtenaar met gerenommeerde wetenschappers, lobbyisten van de industrie en marketingbedrijven die al vaker met het bijltje gehakt hebben om tafel gaan zitten om eens goed over de materie na te denken.

De lobbyist (in Nederland belangenvertegenwoording FNLi en Schuttelaar & partners) merkt op dat het grootste probleem een stukje bewustwording naar de mens toe is waarna de wetenschappers komen met het punt dat e.e.a. eerst maar eens onderzocht moet worden [ftm.nl/artikelen/coke], waarna er, de materie is vaak complex, overgegaan moet worden tot een pilot. Het marketing materiaal kan gemaakt wordt door de marketeers. Toast! Mooi moment om een kick off te organiseren voor een fotomoment van de industrie met de minister en of staatssecretaris.

Na jaren waarin het volledige budget (al 20 jaar lang elk jaar tientallen miljoen per preventie obesitas poging / programma) van de minister op gaat aan kickoffs en evaluaties komt “de markt” met een verdienmodel dat niet effectief is (daar heeft de lobbyist wel geregeld), waar nog jaren overheids geld in moet (want de onderzoeksresultaten zijn nog niet eenduidig) en dat wereldwijd verkocht kan worden aan regeringen die ook geen zin hebben om het wiel weer helemaal opnieuw uitgevonden moet worden.

Zo ontstond in Nederland “Het Vinkje”, of eigenlijk, om het nog net iets minder effectief te maken, “De Vinkjes” zodat de consument kan kiezen uit de gezondere en de bewuste keuze.


Nadat er jarenlang miljoenen uitgegeven zijn aan dit PPS-drama is het vorige maand door Minister Schippers geschrapt omdat het rumoer in de samenleving (Consumentenbond en Lubach) net iets te oncomfortabel werd. Exit Vinkje dus.

Dachten we.

– In Nederland wordt Het Vinkje omgetoverd tot de “Voedselwijsheid” app. Dat betekent itt wat in de persberichten mede gedeeld werd niet het schappen van het Vinkje maar het up-daten van het Vinkje verdienmodel, namelijk naar een  App met verhandelbare klantengegevens.

– In het buitenland waar men geen Zondag met Lubach kijkt wordt de Mythe rondom het succes van Het Vinkje vrolijk in stand gehouden (je zou dat ook misleiding kunnen noemen)

Het Vinkje en JoGG zijn er dus nog steeds en veroveren na een nep #Vinkjesdebat tegenwoordig met steun  van de WHO en de crème de la crème van de preventie obesitas wetenschap zelfs de wereld.
Van Dubai t/m Zambia en van Nigeria tot Singapore …

Maar wat schetst onze verbazing? Inmiddels is het Vinkje omgebouwd tot een internationaal verdienmodel onder leiding van oud staatsecretaris van volksgezondheid Clemence Ross. (CEO Choicesprogram) waar de hele Vinkjes ellende gefinancierd door klavertje vier publiek – privaat geld vanuit het Ministerie VWS jaren en jaren geleden begon. Teun van der Keuken, keuringsdienst wijde hier al al een programma aan (10:00)

schermafbeelding-2016-11-01-om-17-30-45

Het Choices programma (zoals “ik kies bewust”, de voorloper van “Het Vinkje”) wordt onder haar leiding over de hele wereld verkocht aan regeringen die daarvoor van de World Health Organisation geld van krijgen, of onder druk worden gezet om dit programma te implementeren.

Er is op zich niks mis met dit Nederlandse koopmanschap op een paar kleine puntjes na:

  • Het programma is bewezen niet effectief
  • Het programma is eigendom van het BEDRIJF Schuttelaar & Partners
  • De overheid heeft 10 jaar lang miljoenen in dit bedrijf gepompt

schermafbeelding-2016-11-01-om-17-31-01

Schuttelaar en Partners en andere heilige boontjes

Deze organisatie die zo goed als alle MVO-verslagen schrijft voor de levensmiddelenindustrie, transitie vraagstukken industrie en de communicatie rond Klimaat – Mode – MOV dossiers is meester in rechtpraten wat krom is. Ze begonnen ruim 20 jaar geleden en het is inmiddels uitgeroeid tot monopolist met kantoren in Den Haag, Wageningen en Brussel. Of het nu om strategie, crisismanagement of Public Affairs gaat, Schuttelaar is your man.

En zo komen we tot het slot van de dode vinkjes…

Want inmiddels wordt het dode Vinkje dat wij in Nederland niet meer lusten doorverkocht aan de volgende failed states:

  • Nigeria (er heerst nota bene een hongersnood)
  • Phillipijnen (President op moordpad met doodseskaders)
  • Zambia (In mei 2009 werd door Nederland in afwachting van de resultaten van een corruptieonderzoek alle financiële hulp aan het Zambiaanse ministerie van Gezondheid opgeschort)

De doorverkoop van Het Vinkje naar landen zoals Nigeria gebeurt nu dus ook met Schuttelaar als tussenhandelaar en bemiddelaar.

schermafbeelding-2016-11-01-om-17-31-12

Ik kies bewust bestaat nog steeds als stichting en is nog steeds de wetenschappelijke backup en waarborgt zo internationale credibility onder leiding van Prof. J. Seidell. Deze Stichting wordt al jaren gefinancierd door NL en Europese overheidsfunding.

Het is duidelijk dat Schuttelaar en Partners, onder leiding van oud staatssectretaris Ross, op oorlogspad is en kostte wat kost “De gezondere/verstandigere keus” door de strot wil duwen van landen die niet eens hun Aids epidemieën onder controle kunnen houden.

De dominee laten we thuis

Schuttelaar is in Nederland en wereldwijd een van de grootste partijen die Publiek Privaat bepaalt wat er gebeurt op het vlak van Klimaat, Fashion, Voeding en ze zitten met hun neus overal tussen, of het nou om de Klimaattop gaat of het jaarcongres van de Obesitas wetenschappers verenigd in Epode, het is altijd 1 en dezelfde partij die de belangen van de industrie behartigt en met op het oog mooie plannen effectief beleid tegenhoudt.

Het wordt tijd dat de dominee vragen gaat stellen:

  • Hoeveel miljoenen overheidsbudget zijn de afgelopen 15 jaar naar Schuttelaar en Partners gegaan op alle dossiers die ze uitvoert betreffende JoGG, Ik Kies Bewust en het Vinkje en Choices.
  • Wat zijn de publieke kosten en baten van al die programma’s?
  • Wat kostte de stichting “I’m kies bewust” en wat kostte de doorontwikkeling van het Vinkje tot internationaal verdienmodel?
  • Wat kostten alle (zelf) evaluaties
  • Wie sluit zo’n contract met de Nigeriaanse President en hoe loopt de geldstroom
  • Hoeveel verdient Schuttelaar aan het doorverkopen van het bewezen ineffectieve gezondheidshulpmiddel “Choices” aan falende staten onder aanvoering van de WHO?
  • Hoe kan het dat een staatssecretaris opeens haar eigen WHO-toko heeft die met publiek geld is opgebouwd, hier is transparantie nodig
  • en last but NOT least, naar wie gaat de winst van de programma’s / stichtingen – die inmiddels tot goed draaiende internationale bedrijven onder het genot van publiek geld door ontwikkeld zijn?

Wordt het niet eens tijd dat de overheid zelf een bewuste keuze gaat maken door ethische vragen te stellen? Wij denken van wel.

Met vriendelijke groet,

Lars Boelen & Doris Voss, Ministers van Tegenspraak
PS.

Voor geïnteresseerden: Op 24 en 25 november is er in het Mövenpick hotel de jaarlijkse Epode (JOGG) bijeenkomst waar de wetenschappelijke bevindingen van het Vinkje cq.  Choices programma gepresenteerd worden door o.a. Prof. Seidell. In de hoofdrol zijn stokpaartje JoGG dat aan nationaal en international publiek gepresenteerd zal worden.Op vrijdag 25 om 14:45 presenteert hij de succesvolle resultaten van “Ik kies Bewust” A.K.A. Het Vinkje A.K.A. Choices. Hier kunt U zich inschrijven.Aan de organisatie van de Epode bijeenkomst ons verzoek om ons middels een liveblog / nakijk links van de presentaties mee te kunnen laten genieten.

PPS.

We maakten voor het stellen van Hamvragen ooit al een schematisch overzicht van eea:

JoGG : When science meets policy in Europe

(van typo’s ontdane en van links en plaatjes voorziene versie van onze reactie op Foodlog)

cropped-Govenrment.jpg

Beste Foodloggers, JoGG’ers, Paul Rosenmöller, Jaap Seidell en belangstellenden,

Eigenlijk wilden wij helemaal geen reactie meer geven op de Hoofdredacteur (jammer eigenlijk omdat hier best zeer interessante input te vinden is!) van dit blog vanwege de toon ervan, maar bij deze toch onze reactie omdat de discussie te belangrijk is om zonder ons commentaar uit te doven.

We hadden de afgelopen jaren al geprobeerd om alles uit te leggen, o.a. middels dit stuk maar hierop als aanvulling het volgende:

Door het item van Arjan Lubach over JoGG en de daarop volgende media-aandacht werd duidelijk dat de manier waarop JoGG de juichende resultaten uit Zwolle presenteerde (minder dan een 1% effect in 6 jaar tijd) niet echt gedeeld wordt in de samenleving. Er zijn nogal wat vragen over de integrale aanpak van JoGG die gebaseerd is op de internationale Epode aanpak.

Zoals vele anderen hebben wij ook vragen over Publiek Private Samenwerking, constructies met partners, de geschiedenis van Epode, maar hierover binnenkort meer. Er wordt hier op dit blog al weer gesuggereerd dat er nu genoeg gezeurd is en dat we nu door moeten. Nee, want dat gebeurt hier elke keer op dit en andere gezellige Foodblogs. Dick zou de problemen met JoGG in juli 2014 wel even uitzoeken. Die aankondiging was veel belovend maar volgens óns is er niets uitgezocht. Dick?

 

Screen Shot 2015-10-12 at 17.06.54

We werden er door iemand op geattendeerd dat Dick hier schreef dat Doris maar weer soep moest gaan uitdelen met de soeplepel in Amsterdam. Deze kwalificatie van Doris zou Doris natuurlijk als belediging van alle werkende moeders in Nederland kunnen zien maar Dick heeft totaal niet in de gaten wat er het afgelopen jaar allemaal voor werk is gaan zitten in het uitzoeken van de complexiteit van het Vinkjes-preventielabyrint. Geen idee heeft ie hoeveel echt werk dat is dat zonder budget verzet is.

Ontrafelen

We zijn benaderd door o.a. Paul Rosenmöller die input wilde (voor niets uiteraard) over wat er moest verbeteren. Daarnaast talloze gesprekken met o.a. Carla Faber, gemeenteraadsleden, Den Haag lijkt klaar voor een Kamerdebat over JoGG. Doris had het ook best druk als onofficieel ‘toefluisteraar’ voor diverse items over Convenanten & JoGG. Men neemt graag een onofficieel kijkje in ons rijke kennisdossier. Maar genoeg gezeurd Doris, laat maar zien hoe we soep moeten maken op school. Er wordt totaal ontkend hoe complex dit probleem is en hoe muurvast het in elkaar steekt. Dus het blijft tijd voor vragen. En dit is de belangrijkste:

HOE KOMT HET DAT JAAP ALTIJD ALTIJD DE JUISTE DINGEN DOET EN ZEGT EN ZICH TEGELIJKERTIJD NIET UITSPREEKT TEGEN EPODE EN JOGG?

Hoe komt dat? Waarom communiceren Jaap en Paul niet over hun bezoek aan het Epode jaarcongres EOF2015 in Brussel. Wat deden ze daar? Waar is publieke verantwoording over wat JoGG achter de schermen doet?  Hoe komt het dat Jaap Seidell publiekelijk altijd precies de juiste dingen doet en zegt (columns in het FD, Boeken, spreekbeurten) maar waarom gebruikt hij zijn stem niet om zich uit te spreken tegen fundamentele problemen van Epode en JoGG? Het was weer Zwolle voor en na in Brussel:

Screen Shot 2015-10-12 at 19.24.06

 

Mijn vermoeden is dat de basis waarop het Europese preventiebeleid onderzoek gebaseerd is, namelijk het onderzoeksbellenblaasluchtfietskasteel van Windesheim, VU & Epode, zwaar leunt op het succes van het project “JoGG Zwolle” . Dus als Jaap zich tegen JoGG Zwolle keert dan stort het hele Europese Epode onderzoeksbouwwerk als een plumpudding in elkaar, want dan is er niets meer, niets. (lees twee tot drie keer tot de boodschap helder is)

Jaap zegt als geen ander de juiste dingen, is DE autoriteit rond obesitas maar het probleem van Jaap (en het luchtkasteel) is dat Jaap nog niet in de buurt van een kokende moeder, lokale boer, ROC-kok is geweest, zoals te zien is in de publicatie van de Triodos foundation hieronder. Hij heeft geen benul van de weerbarstige realiteit van ouders en scholen en besturen want hij is geen politicus, socioloog of werkloze op zoek naar een startplek. Hij heeft geen idee wat er allemaal bij komt kijken om gezond eten op scholen uitgerold te krijgen.

(en hij verzuimt om te noemen dat het succesvolle schoolproject ’t Koggeschip in Amsterdam West Doris’ project was).

Ik mailde Jaap hierover al in december 2013:

=============================================================

From: Doris Voss
Sent: vrijdag 13 december 2013 16:41
To: Seidell, J.C.
Subject: Is hier sprake van een misverstand?

Beste Jaap,

Terugkomend op mijn tweet van vanmiddag, mijn vraag aan u over uw samenwerking met moeders op scholen in Amsterdam:

“..Seidell is zelf betrokken bij projecten op basisscholen waar moeders onder schooltijd maaltijden bereiden voor de leerlingen. Dit doen ze onder begeleiding van koks die werken met verse producten. “…..

(Link naar Triodos foundation)

stuur ik als aanvullend ook even een mail, die ik april 2013 heb ontvangen en waarover ik destijds al verbaasd was. Is hier sprake van een misverstand?

Het werk van ‘Tijd voor Eten’ was gericht op een aantal scholen, waaronder ‘t Koggeschip en de Prof. Kramerschool op het Staalmanplein. Destijds werkte ik in Amsterdam vanuit mijn functie als projectleider Lunchen op scholen bij de GGD Amsterdam zoals u weet.

Te zien via deze link

U deed soortgelijk werk op scholen in Amsterdam Nieuw-West?

Met vriendelijke groet,

Doris

en de mail waaraan ik refereerde:

Van: XXX@parool.nl>
Datum: 10 april 2013 15:41:01 GMT+02:00
Aan: Tijd voor eten
Onderwerp: Contactformulier via www.tijdvooreten.nl

Naam: XXXXXX
Organisatie: Het Parool
Emailadres: XXXX@parool.nl

Vraag: Beste mevrouw Voss, Ik ben bezig met een artikel en sprak daarvoor Jaap Seidell. Hij vertelde me toen over een commissie waarin hij samen met u werkt om verschillende scholen van warme maaltijden te voorzien. Ik vroeg me af hoeveel scholen op dit moment in Amsterdam tijdens de lunch leerlingen van een warme maaltijd voorzien. Denkt u dat dit aantal in de toekomst gaat stijgen? Ik hoor graag van u,

met vriendelijke groet, XXXX

==========================================================

Jaap KAN zich niet uitspreken tegen JoGG want het is zijn eigen onderzoek, het hele miljoenenkostende JoGG pratende pakkencircuit is gebaseerd op de daling van overgewicht in Zwolle gedurende 6 jaar van 11,5% naar 10,5%, waarbij de onderzoekers nota bene zelf zeggen dat de daling in gewicht niet bewezen door JoGG komt, zie het VN-stuk.

 

Maar first things first

Als we willen komen tot een structureel beleid rond eten op scholen dan moeten we het hebben over fundamentele kwesties. Daarom pleiten we voor een Kamerdebat. Daarbij hoort het in kaart brengen van de huidige spelers. Wat kan Jaap hier als waardevolle wetenschapper aan bijdragen? Wat zou hij vanaf nu moeten doen om juist deze ontwikkeling niet meer in de weg te zitten?

“De meest doeltreffende manier om gedrag te veranderen is mensen in een nieuwe organisatorische setting te plaatsen, die nieuwe rollen, verantwoordelijkheden en relaties met zich meebrengt, maar met een goedgevulde Europese subsidiepot is dat natuurlijk geen optie”

Naar ons idee is de enige weg dat de huidige players afstand nemen van Epode/JoGG en dat we daarna een veldverkenning doen. Dus Jaap, Paul en Philip, nu even niet.

Wat wil Nederland met de miljoenen die nu nog naar JoGG gaan? Dáár moeten het debat over gaan. Wij vanuit de budgetloze stichting “Tijd voor Eten werken” werken al jaren aan een structureel beleid rond de implementatie van gezond eten op scholen met als doel dat Kinderopvangorganistaties samen met ouders en scholen en overheid tot een structureel beleid kunnen komen om dit integraal aan te pakken.

Dus:

  1. Vanuit het Ministerie van Tegenspraak zullen wij een werkdocument maken dat moet dienen als input voor een fundamentele publieke discussie over de funding van JoGG en aanverwant onderzoek. Dit gaan we uitwerken een beleid voorbereidend stuk en aanbieden voor een Kamerdebat.
  2. Vanuit de stichting Tijd Voor Eten zullen we over twee/drie maanden komen met een herstart van onze basisaanpak (5 punten) zoals we in 2011 door de komst van JoGG (!!) hebben moet laten vallen:
  • Gezonde voeding voor kinderen
  • Duurzame landbouw/ voedselvoorziening, gebruikmaken van zo veel mogelijk streekproducten
  • Opleiding en werkgelegenheid, ( met name voor kansarme vrouwen
  • Sluitende dag arrangementen
  • Ontwikkeling van duurzame schoolgebouwen waar kinderen de hele dag goed ‘onder dak’ zijn

Wij burgers hebben recht op echt wetenschappelijk onderzoek, zonder inmenging van Coca-Cola en Nestlé, en structurele plannen die onze samenleving verder helpen. Daar hoort bij dat we problemen benoemen en durven aan te pakken. Rottende vis stinkt bij de kop zeggen ze in Duitsland, het is niet leuk om je vriendjes op hun falen aan te spreken maar het moet Dick.

Mvg,

Het Ministerie van Tegenspraak

 

Doris Voss

Lars Boelen

Wouter Scherphof

Mieke van Stigt

Coca Cola demands FIFA reforms (so its image in schools stays clean)

Today Coca Cola and Mc Donald’s together came out with an international press release to urge mr. Blatter to step down as chairman of FIFA in order to start a cleansing of the institute. Corruption is so widespread within FIFA that the negative energy pouring out of the subject is starting to hurt the carefully crafted corporate images of the two fast food giants.

I thought that this was a very intersting statement from the two. They’re pouring billions of dollars into advertising campaings and sports funding with the single goal of creating a mindset in (young) customers that drinking Coke and eating Big Mac’s is part of a healthy lifestyle if you make the right #choices. They are actively opposing government policies that would tax sugar, ban soda-dispensers from high schools or prevent funding of “research” that would prove the benefits of learning consumers to “choose” the right foods and drinks.

if Coca Cola and Mc Donald’s were sincere in their statements they would also

  • Stop funding scientific “research” related to food and sugar
  • Remove all Coke dispensers from high schools
  • Stop funding anything sport related
  • Stop funding community programs that battle obesity

but they are not.

Funding of Epode, the global community based anti-Obestitas platform, is not shown in their CSR reports. Mc Donald’s gives away hamburgers to my children in the sports shop when we buy new sporting clothes.

These two giants of sugar and fat hurt our children’s health every day and their well funded lobbyists know the route to members of parliament who only read the glossy CSR-reports. Policy ideas that would hurt their core business don’t even make it to draft state, let alone legislation.

Coca Cola and Mc Donald’s are far, far worse than mr Blatter when it comes to corrupting the minds of young consumers. But the shiny red and yellow logo’s will soon push that inconvenient truth to the background because we have all these happy commercials to help us remeber we have #choices.

Choose Happiness? Choose something else than red and yellow.

 

 

Questioning the results of Public Private Partnerships

Yesterday Foodlog.nl featured an opinion with the title “Obestitas Public Private Partnership is indeed a success” from food scientist Marije van Koperen. Because the comments section of a blog is the best place to hide an opinion (Dutch piece said “secret”, mistake) we move the discussion to Twitter.


Marije uses many many words to tell us a group of social media intrigants question the Obesitas PPP (JoGG) results, worth yet, that Obesitas is a money machine for talking suits. With kick offs, catchy movies, international congresses (Epode) and very expensive offices they keep public money out of the hands of civil groups that want to provide healthy food to children at school. 

Two A4’s and dozens of footnotes are used by this Nestlé employee (and VU University, partner in Epode and JoGG) to say that:

– the matter is complex

– because JoGG works “integrally” this has to work

– they self evaluated and found that they were on the right track.

So much on the right track that it is OK even though the JoGG-method was proven ineffective (Obesitas got worse in neighbourhoods where JoGG was active in Utrecht and Amsterdam) it was OK to send more money into research looking for effects until 2030. JoGG and Epode profile themselves as the “Together Partners” but in reality are’nt they preventing a true “integral method”?

What the hornets on social Media are arguing is that JoGG is a Coca-Cola/Nestlé vehicle to push PPP (public private participation) JoGG-copies worldwide through their Epode network. Because governments are out of ideas (and also out of civil servants to implement) ideas they love to join PPP-tables and large amounts of public money is transferred to what in effect are lingering clubs that have a hidden agenda of delaying effective policies against sugar products. Example of how much industry is mingled with the policy table: the Industry big food/big drink lobby FNLI director Philip den Ouden is also boardmember of JoGG . 

In yesteryear (before BigFood) companies paid taxes and governments hired experts to make effective policies for problems. If you think of how the Tabacco problem was eventually contained by ever increasing taxes, banner policies and campaigns you get an idea of what we mean. But now that new-liberal governments want small public sectors and industry on the helm it is in effect BigFood that is making policies. And so we have JoGG/Epode that prove themselves to be very successful because they self evaluate, or have “independent” (Nestlé co-funded) research showing effectiveness. If results are negative (two recent examples show obesity rates going up in neighborhoods of Utrecht and Amsterdam when JoGG gets involved) the self evaluation reports call for more money for longitudinal research projects. (You need to do our programs for 20 years in order to get measurable results).

Enough is enough.
JoGG and Epode should seize to exist. They’re occupying costly offices in CSO-green washing Firms that also house dozens of “healthy food label programs” and other food policy lingering clubs. And results are not there, nothing, nada, zip.

So is there a way out of obesity? Yes, but it’ll be a shock to many: 

– BigFood Will be removed from all policy negotiation tables

– the funds for JoGG/Epode will be used to hire expert civil servants to research the problem

– results will quickly show that civilians paying at Petrol stations need to do a “healthy choice” Mars obstacle course to get to the counter (remember paying through the window of your car?)

– kids coming out of the classroom walk into CocaCola sponsored vending machines, certified bij Epode to contain 15%  healthier (lower calorie) Candy bars and soda’s (the empty lower left hand option). Who ever allowed this lunacy? 

– “Sugar” in products has been replaced by ultra cheap High Fructose Corn Syrup (HFCS) that, oops, works differently in your body than beet sugar: it is translated into abdominal fat in stead as reserve energy in the liver.

– The research also shows that Nestlé cs have hired “food technologists” that have figured out in billion dollar researcher programs that the right amounts of HFCS, fat and salt can make foods that when consumed actually make you feel hungry, so that you can eat a family bag of crisps without getting sick.

The civil servants look at this mess and unpack some tools from an era long gone: TAX. 5€ for a kilo of HFCS, 1€ for a Candybar.

Heavy measures , but highly necessary for a problem that can only be compared to the problems we once faces with Tabacco and alcohol.

With industry not welcome at the policy table anymore (and a public record of all lobbyist visits to MP’s, including written record of what was discussed) we can finally work on the problems at hand with fresh ideas and fresh budget.
So yes, a small group keeps biting in the pants of the Industry Food Lobbyclubs so that MP’s will ask them “why are there cuts in your jeans”

The Ministry of ContraDiction

IMG_6016-0.jpg