Wetsvoorstel ‘1 procent consultatiebudget niet lobbyisten’

Inleiding

We zagen de afgelopen weken een aantal zaken in het nieuws die het plan waar we al een poosje mee rondlopen concreet te maken en uit te venten. Alle drie de items hebben te maken met de, te grote, invloed en lobby van het bedrijfsleven op de politiek.

Donut Economy

De Engelse wetenschapster Kate Raworth presenteerde in een documentaire en in Pakhuis de Zwijger een verhelderend model over universele mensenrechten enerzijds en de ecologische en maatschappelijke grenzen anderzijds. Welke krachten spelen er om aan de ene kant de rechten zoveel mogelijk in te perken (om zo goedkoop mogelijk te kunnen produceren of om toegang te krijgen tot grondstoffen) en anderzijds de bedrijven-lobby om klimaatveranderingswetgeving tegen te houden zodat uitstoot kan door gaan.

Beerput Nederland

In deze documentaire zien we hoe de verwerking van afval in Nederland volstrekt ongecontroleerd is en tot welke uitwassen dat leidt. Alle controle is wegbezuinigd bij de overheid zodat het bedrijfsleven zijn gang kan gaan. De burger betaalt voor afvalverwerking maar het milieu wordt gewoon vol gedumpt. De afvalbedrijven zaten aan tafel bij het schrijven van de milieuwetten.

Ministers beïnvloeden wetenschappelijke rapporten

Jarenlang wordt er door experts uit het veld gepleit voor decriminalisering van de wietteelt omdat het krampachtig (met meer dan 30% van de politiemacht) blijven vervolgen van de wiettelers leidt veel problemen. Grote winsten, menselijk leed (uit-huis-zettingen van kansarmen), klimaatschade (er wordt niet geïnvesteerd in dure ledlampen) en een overbelast justitieapparaat zijn aan de orde van de dag. Landen als Uruguay en de VS zijn al lang om en experimenteren volop met legale wiet. Van de hoge belastinginkomsten worden scholen betaald.

 

Schiphol breidt uit naar Lelystad

De B.V. Schiphol is in staat om half Nederland onder een deken van laagvliegende vakantievluchten te laten verdwijnen om ruimte te creëren voor nog meer vluchten naar Abu Dhabi. De Alderstafel had op een achternamiddag ergens op de hei namelijk een burgerconsultatietje gedaan. Hier uit was niet gebleken dat er zwaarwegende problemen te voorzien waren dus gaan met die banaan.

Het refrein

We zien keer op keer hetzelfde ritueel. Door de industrie duurbetaalde mannen en vrouwen in (mantel)pak die in de statigste panden rondom het Binnenhof gehuisvest zijn weten de deuren van de ministers, staatsecretarissen, secretaris-generaals en parlementsleden uitstekend te vinden. Ze presenteren de visie van hun werkgevers in gelikte Powerpoints. En ze laten met (door de industrie betaalde) nep-onderzoeken zien dat burgervragen nergens op gebaseerd zijn, als die vragen überhaupt al aankomen in Den Haag.

 

De oplossing

Er moet weer een goede balans komen tussen de lobby-kracht van de industrie enerzijds en de verzwakte (want wegbezuinigde) overheid, onervaren Kamerleden met altijd te weinig tijd om zich echt goed te verdiepen en burgerbevolking anderzijds. Het moet normaal worden dat Kamerleden in “Reflectiekamers” rond de Tweede Kamer met geïnteresseerde, geïnspireerde en betrokken burgerspecialisten en zelfstandigen in gesprek kunnen komen en daar net zoveel tijd besteden aan de onderwerpen die op de agenda staan als met de lobbyisten. Die burgers moeten dan wel net zoveel middelen krijgen als de lobbyisten. En daar is een heel mooie oplossing voor! Kijk maar.

Wetsvoorstelletje “1% voor burgervisie”

“De Kamer, gehoord de beraadslaging, van oordeel dat burgers net zoveel invloed moeten hebben op het wetgevingsproces als bedrijven; verzoekt de regering bij (her)-allocatie van middelen voor projecten waar bedrijven van gaan profiteren vooraf 1% van dat budget te storten in de pot “Burgerspecialisten-lobby” waaruit burgerspecialisten en benodigde voorzieningen (kantoorruimte, secretariële ondersteuning, toegang tot universiteiten) betaalt gaat worden, en gaat over tot de orde van de dag.”

Eén procent maar!

We vragen om een kleine wijziging van toe te wijzen budgetten zodat Kamerleden breed geïnformeerd kunnen raken. Dat lijkt ons een heel redelijk bedrag om te zorgen dat er vooraf kritische vragen gesteld worden over belangrijke maatschappelijke vraagstukken als CO₂, aanvliegroutes vliegtuigen, emissienormen industrie, schooltuintjes, besteding van toegewezen budgetten voor decennialange onderzoeksprogramma’s, de inzet van politie als veredelde plantsoenendienst en nut en noodzaak van een basisinkomen. Om er maar een paar te noemen. Wij kennen tientallen burgerspecialisten die nu onbezoldigd strijden tegen beleid beïnvloeding door de NAM, Schiphol, de obesitaspreventie-onderzoek industrie en onze status als belastingparadijs. Het wordt de hoogste tijd dat deze mensen serieus genomen worden. Het lijkt vreselijk veel geld, die 1% maar je kan er van uitgaan dat 100% van het budget normaal ten goede gaat komen aan verdienmodelletjes van bedrijven die dat geld helemaal niet nodig hebben (Shell, Unilever of onderaannemers van die bedrijven). Bedrijven die al middels allerhande rulings praktisch geen eerlijke belasting meer betalen.

Een kleine verandering voor een groot effect

Eigenlijk is het dus een minuscule verschuiving van belastinggeld van bedrijven naar burgerspecialisten om te zorgen dat beleid effectief wordt, onderzocht wordt wat onderzocht moet worden in plaats van dat er maar weer onderzocht wordt om tijd te rekken. Tijd dus voor Tegenspraak en een genuanceerd verhaal. Iemand als de Nationale Ombudsman zou het potje kunnen beheren. Op voorspraak van burgers kan hij andere burgers  installeren als burgerspecialist in een Reflectiekamer.

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.